12/12/19
Start szkoleń „Zaprogramuj Przyszłość”
W listopadzie wystartowały pierwsze szkolenia stacjonarne w projekcie „Zaprogramuj Przyszłość”
Wybiegana wieża
Katarzyna Tomiak, uczestniczka projektu Zaprogramuj Przyszłość, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w SP nr 111 w Krakowie
Do projektu dołączyłam nie bez wątpliwości. A mówiąc zupełnie wprost - wątpliwości była masa, wizja wielu godzin szkoleń i zajęć wcale nie była łatwa! Ale posłuchałam Teresy Smoleń, z którą dobrze się znałam. To ona mnie zachęcała, przekonywała, namawiała. I w końcu, nie wiedząc, na co się piszę, wypełniłam wszystkie papiery i dołączyłam do Zaprogramuj Przyszłość.
Już na początku czekało mnie duże zaskoczenie. Pierwsze szkolenie stacjonarne zupełnie odmieniło moje nastawienie. Okazało się, że kluczem byli – jakkolwiek zwyczajnie to nie brzmi – ludzie. Ludzie i ich świetne nastawienie, pozytywne, wspierające i wzmacniające. Uczyły mnie wymiennie dwie trenerki – Mariola Fik oraz Wioletta Matusiak, które pokazały, jak inaczej można mówić o tym samym materiale, w którą stronę można kierować swoją i cudzą uwagę i ile energii można w sobie odkryć.
Chociaż pierwsze wątpliwości zostały już dawno rozwiane, pojawiły się kolejne, gdy przyszło do realizacji zajęć z dziećmi. No bo jak to będzie? Przyjdzie trenerka i będzie patrzeć, jak prowadzę lekcję? Będzie mnie obserwować, notować? A potem co, zaprosi mnie na podsumowanie, ocenę moich osiągnięć? Była obawa. I znowu – do pierwszego takiego wydarzenia, kiedy okazało się, że trenerka była ze mną podczas tych zajęć, to znaczy – pomagała je prowadzić, wspierała mnie, tworzyła relację całkowicie partnerską, daleką od kontroli, oceny, stresu. Dzięki temu już po chwili mogłam poświęcić się realizacji moich zadań. To co zachwycało mnie, oczarowało również dzieci, które od początku pokochały matę, kolorowe kubeczki i robota. Nie powiem, zastanawiałam się, jak go przedstawić, by uczennice i uczniowie mogli go poznać, a przy tym by nie kojarzył im się ze zwierzątkiem. Chciałam, by dostrzegły relację człowiek-robot. Człowiek programuje, robot realizuje pomysł.
Chociaż udało mi się zrealizować przed pandemią prawie wszystkie zajęcia, okazało się, że zdobywane przez nas (przeze mnie i dzieci) doświadczenia przydały nam się nawet podczas edukacji zdalnej, ale i w przerwach między kolejnymi lockdownami. Co więcej, zaczęłam włączać aktywności związane z nauką programowania w treści innych przedmiotów. Pewnie wiele osób będzie zaskoczonych, jak dobrze sprawdza się połączenie kodowania offline i... wychowania fizycznego. Jako że jedna zabawa szczególnie przypadła mi i moim uczennicom oraz uczniom do gustu, postanowiłam przywołać ją z myślą, że może zachęcę kogoś do wypróbowania jej na swoich zajęciach:
Zabawa „Wybiegana wieża”
Jest to zabawa, która najbardziej utkwiła mi w głowie i którą najczęściej wykorzystuję podczas przerw między zajęciami. Pozwala dzieciom się skupić, a jednocześnie poruszać, co po długim siedzeniu w ławkach jest im bardzo potrzebne.
Zabawa polega na ułożeniu na jednym końcu korytarza lub sali wieży z kubeczków. Kubeczki powinny być różnokolorowe, można nimi obracać tak, aby stworzyć ciekawy wzór. Poziomy trudności, czyli ilość w różny sposób obróconych kubków i ich kolorów można zwiększać lub zmniejszać w zależności od umiejętności uczniów.
Wieżę układamy za zasłoną/ przegrodą tak, aby nie była widoczna. Następnie dzielimy uczniów na pary lub większe grupki. Zadaniem dzieci jest ułożyć taką samą wieżę na swoich stanowiskach. Trudność polega na tym, że aby dowiedzieć się, jak wieża wygląda, trzeba do niej pobiec, zapamiętać układ i wrócić do drużyny, aby przekazać im zapamiętaną informację. Osoba, która biega, nie może dotykać kubeczków, może przekazać słowami instrukcję jedynie słowami. Wygrywa zespół, który jako pierwszy ułoży poprawnie całość.
Uważam, że zabawa w ciekawy sposób łączy kodowanie, tworzenie i umiejętność precyzyjnego przekazywania instrukcji oraz to, co dzieci lubią najbardziej, czyli ruch!
To jest przykład na to, ile rzeczy wyrasta z projektu. Pomysły się mnożą, wracają, zmieniają, jesteśmy wciąż w klimacie remiksowania, nie tylko w Scratchu. I mam nadzieję, że takie podejście zostanie ze mną na długo.
Bądź na bieżąco
AKTUALNOŚCI
13/01/20
Zapraszamy na kolejne szkolenia
Przed nami kolejne szkolenia dla nauczycieli w projekcie Zaprogramuj Przyszłość
11/02/20
Baner na stronę szkoły
Twoja szkoła bierze udział w "Zaprogramuj Przyszłość"? Wrzuć baner na stronę!